معنی شکر افشاندن - جستجوی لغت در جدول جو

شکر افشاندن

لغت نامه دهخدا

اشک افشاندن

گریه کردن، اشک ریختن

فرهنگ فارسی عمید

پر افشاندن

بال و پر زدن مرغ
کنایه از ترک کردن کاری به سبب عجز از آن، تسلیم شدن

فرهنگ فارسی عمید

شکر فشاندن

(خُ شُ دَ)

شکرافشاندن. شکر پاشیدن. (یادداشت مؤلف) :
سنگست و سفال بر دل تو
گر بر سر او شکر فشانی.
ناصرخسرو.
، کنایه از شیرین زبانی کردن. (یادداشت مؤلف). گفتار شیرین و دلپسند بر زبان راندن. و رجوع به شکرافشانی وشکرافشان و شکر فشاندن شود

لغت نامه دهخدا

اشک افشاندن

(مَءْ)

اشک ریختن. اشک فشاندن. اشک باریدن. رجوع به مصادر فوق شود

لغت نامه دهخدا

گهر افشاندن

(سَ رِ فَ لَ / لِ چَ کَ دَ)

مخفف گوهر افشاندن. رجوع به ذیل همین کلمه شود

لغت نامه دهخدا

مشک افشاندن

(شِ گَ دی دَ)

مشک بیختن. مشک افشانی کردن. پراکندن مشک. خوشبوی ساختن. عطرافشان کردن:
چنان کز خواندنش فرخ شود رای
ز مشک افشاندنش خلخ شود جای.
نظامی.
نفسش بر هوا چو مشک افشاند
رطب تر ز نخل خشک افشاند.
نظامی (هفت پیکر چ وحید ص 8)

لغت نامه دهخدا

نار افشاندن

(زَ دَ)

کنایه از گریه کردن بسوز و خون گریستن و اشک گلگون ریختن. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). کنایه از گریه کردن و اشک سرخ ریختن و خون گریستن. (آنندراج). خون گریستن. (از شمس اللغات). ناروان افشاندن. ناروان باریدن. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سر افشاندن

(مِ لَ / لِ گَ دی دَ)

سر انداختن. جدا کردن و بریدن و قطع کردن سر

لغت نامه دهخدا